-
1 nauczyć
uczyć (być nauczycielem) unterrichten;uczyć fizyki Physik unterrichten;uczyć języka niemieckiego Deutsch unterrichten;uczyć gry na gitarze Gitarrenunterricht geben;uczyć pływać k-o jemandem Schwimmen beibringen;uczyć k-o (+ inf) jemandem beibringen zu (+ inf);doświadczenie uczy, że … die Erfahrung lehrt, dass …;uczyć się języka niemieckiego Deutsch lernen;uczyć się na pamięć auswendig lernen;uczyć się do egzaminu für eine Prüfung lernen;uczyć się na błędach aus Fehlern lernen;uczyć sie (być uczniem) lernen -
2 uczyć
uczyć (być nauczycielem) unterrichten;uczyć fizyki Physik unterrichten;uczyć języka niemieckiego Deutsch unterrichten;uczyć gry na gitarze Gitarrenunterricht geben;uczyć pływać k-o jemandem Schwimmen beibringen;uczyć k-o (+ inf) jemandem beibringen zu (+ inf);doświadczenie uczy, że … die Erfahrung lehrt, dass …;uczyć się języka niemieckiego Deutsch lernen;uczyć się na pamięć auswendig lernen;uczyć się do egzaminu für eine Prüfung lernen;uczyć się na błędach aus Fehlern lernen;uczyć sie (być uczniem) lernen -
3 uczyć
uczyć [uʧ̑ɨʨ̑]1) ( przekazywać wiedzę)\uczyć kogoś czegoś jdn etw unterrichten [ lub lehren]2) ( stanowić doświadczenie)\uczyć kogoś czegoś jdn etw lehren\uczyć chemii/angielskiego Chemie/Englisch unterrichtenIII. vr1) ( przyswajać wiedzę)\uczyć się czegoś etw lernen\uczyć się do egzaminu/na sprawdzian für eine Prüfung/eine Klassenarbeit lernen\uczyć się dobrze/źle gut/schlecht lernen2) ( być uczniem) lernen
См. также в других словарях:
klasa — ż IV, CMs. klasasie; lm D. klas 1. «kategoria przedmiotów lub zjawisk wyróżnionych na podstawie wspólnych cech, kategoria przedmiotów jednakowej jakości, gatunku; stopień w hierarchii orderów» Dzielić, sortować coś na klasy. Klasa loterii… … Słownik języka polskiego
uczęszczać — ndk I, uczęszczaćam, uczęszczaćasz, uczęszczaćają, uczęszczaćaj, uczęszczaćał książk. «często, stale gdzieś bywać, dokądś chodzić, brać w czymś udział» Uczęszczać do teatrów, do kin. Uczęszczać na posiedzenia, na odczyty. ∆ Uczęszczać do szkoły,… … Słownik języka polskiego
uczyć się — I – nauczyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać jakiś zasób wiedzy, przyswajać sobie jakieś wiadomości lub umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczyć się do matury. Nauczył się chemii. Nauczył się skakać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… … Słownik języka polskiego
ostatni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się na końcu w jakimś szeregu, cyklu, serii, układzie wielkości; taki, po którym już nic nie następuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatni dzień … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeśliby — «jeśli połączone z partykułą by trybu przypuszczającego» a) w zn. 1: Jeśliby tylko chciał, mógłby zostać pierwszym uczniem. b) w zn. 2: Jeśliby to miał być tylko szczęśliwy zbieg okoliczności i tak czułby się zadowolony. c) w zn. 3: Jeśliby nam… … Słownik języka polskiego
nieostatni — «dosyć dobry; niezły» Być nieostatnim uczniem, pracownikiem. Zajmować nieostatnie miejsce w wyścigu … Słownik języka polskiego